Józef Zbigniew Harasim

---

Życiorys

Józef Zbigniew Harasim swoją edukację rozpoczął w 1962 roku, kiedy to uczęszczał do Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy Wojskowych Zakładach Motoryzacyjnych, gdzie kształcił się do roku 1964.

W latach między 1966 a 1969 zdobywał doświadczenie zawodowe jako pracownik w Bielskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, a następnie, w kolejnych latach 1972-1983, w Zakładach Metalowych Zamet w Zamościu.

W wrześniu 1980 Harasim był jednym z kluczowych organizatorów strajku w Fabryce Aparatury Mleczarskiej Spomasz. Już w październiku tego samego roku objął stanowisko przewodniczącego Komitetu Założycielskiego w „Solidarności”, a następnie, od października 1980 do stycznia 1981, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. W okresie między styczniem a lipcem 1981 prowadził także MKZ Zamość, a w pierwszej połowie 1981 był członkiem MKZ Regionu Środkowo-Wschodniego.

W kwietniu i maju 1981 Harasim uczestniczył jako delegat w I Walnym Zebraniu Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego, gdzie został także członkiem Zarządu Regionu. Po rozpoczęciu okresu kryzysu społecznego, od jesieni tego samego roku, zajął się działalnością w komisji ds. więziennictwa przy Zarządzie Regionu.

Od marca 1981 był również właścicielem małego gospodarstwa rolnego pod Zamościem, gdzie angażował się w organizację struktur „Solidarności” Rolników Indywidualnych. W tym okresie pełnił rolę organizatora oraz wiceprzewodniczącego Koła „S” Rolników Indywidualnych w Płoskiem k. Zamościa.

W trakcie strajku ustrzycko-rzeszowskiego jego obecność była dostrzegalna, gdzie razem z Michałem Zającem reprezentował województwo zamojskie. Harasim był także przewodniczącym gminnego Komitetu Założycielskiego „S” Rolników Indywidualnych w Zamościu oraz obserwatorem gminnych zebrań wyborczych.

W nocy z 27 listopada do 13 grudnia 1981 działał w grupie organizującej akcję okupacyjną siedziby Wojewódzkiego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Zamościu, pełniąc rolę przewodniczącego wojewódzkiego Komitetu Społecznego „Solidarność” Rolników Indywidualnych.

W wyniku wydarzeń 13 grudnia 1981 został zatrzymany przez ZOMO podczas próby odblokowania siedziby WK ZSL i trafił do Ośrodka Odosobnienia w Krasnymstawie. Po przeniesieniach przez kolejne ośrodki w Włodawie i Kwidzynie, został zwolniony 22 grudnia 1982.

Po uwolnieniu Harasim znów angażował się w działalność podziemną w województwie zamojskim, organizując zbiórki pomocy żywnościowej w gminach Zamość oraz Skierbieszów dla rodzin represjonowanych działaczy.

Na początku 1983 stał się autorem petycji do rządu PRL w sprawie zaprzestania przetrzymywania i represjonowania działaczy politycznych i związkowych. W roku tym został skazany przez kolegium do spraw wykroczeń, ze względu na swój udział w nielegalnym zgromadzeniu 10 lipca 1983 w Lublinie.

Po przeżyciach krajowych, od grudnia 1983 Harasim emigrował do Stanów Zjednoczonych. Tam pracował jako operator sprzętu budowlanego, a także był współorganizatorem pomocy dla podziemnych struktur „Solidarności” Rolników Indywidualnych w jego rodzinnym województwie.

Od 26 czerwca 1985 do 25 października 1989 był poddawany rozpracowywaniu przez Wydział II WUSW w Zamościu, w ramach Kwestionariusza Ewidencyjnego o kryptonimie Kędzierzawy.

---

Oceń: Józef Zbigniew Harasim

---