Marek Fink, znany również jako Mark Finkienberg, to postać, której historia sięga lat 70. XX wieku. Urodził się 15 sierpnia 1911 roku w Zamościu i był nie tylko ważnym przedstawicielem swojej społeczności, ale również osobą, która odegrała istotną rolę w aparacie bezpieczeństwa Polski Ludowej.
Był on funkcjonariuszem, którego ambicją było zabezpieczenie interesów państwowych, co uczyniło go istotnym graczem w wydarzeniach tamtego okresu. Warto podkreślić, że Marek Fink, jako pułkownik Wojska Polskiego, miał wpływ na kształtowanie polityki bezpieczeństwa w kraju, co miało swoje daleko idące konsekwencje zarówno na płaszczyźnie politycznej, jak i społecznej.
Życiorys
Marek Fink był postacią o złożonym życiorysie, którego początki sięgają zaraz po wojnie. Urodził się jako syn Jura i Beli. Swoją działalność w strukturach wojskowych rozpoczął w Armii Czerwonej, gdzie służył od 17 lipca 1942 roku do 14 września 1944 roku.
Po zakończeniu służby wojskowej, w latach 1944-1945 pełnił funkcję zastępcy kierownika Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa w Lublinie. Jego kariera w służbach bezpieczeństwa potoczyła się dalej, gdyż do 1946 roku kierował PUBP w Będzinie. W latach 1946-1948 był zastępcą kierownika, a później od 1952 do 1954 roku pełnił obowiązki kierownika Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Katowicach.
W okresie 1952-1954 Fink jeszcze bardziej umocnił swoją pozycję, obejmując dyrekcję Departamentu VII Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Od 1955 roku do 1956 roku był wicedyrektorem Departamentu I Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego. Jego intensywna działalność w strukturach Służby Bezpieczeństwa zakończyła się 31 stycznia 1961 roku.
Marek Fink był również członkiem kilku kluczowych partii politycznych, w tym Komunistycznej Partii Polski, Polskiej Partii Robotniczej oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co wpisuje się w jego zaangażowanie w życie polityczne i bezpieczeństwa w Polsce powojennej.
Ordery i odznaczenia
Marek Fink otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień za swoje zasługi. Wśród nich znajduje się:
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy, który został przyznany 13 grudnia 1945,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 17 września 1946,
- Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”, wręczony 10 października 1945.
Przypisy
- Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 08.02.2019 r.]
- M.P. z 1946 r. nr 16, poz. 28 „w uznaniu zasług w służbie nad utrzymaniem ładu i bezpieczeństwa w Demokratycznej Polsce”.
- M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 247.
- M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109 „za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Anna Niewiadomska | Andrzej Chmiel | Ignacy Kowalski | Julian Surzycki | Róża Luksemburg | Józef Epstein (komunista) | Michał Wazowski | Józef Zbigniew Harasim | Wanda Kustrzeba | Leopold Skulski | Anna Moskwa | Krzysztof Maksymiuk | Jarosław Szajner | Marek Jagielski | Maria Lorentz | Sławomir Ćwik | Bogusław Rękas | Waldemar Gil | Tadeusz Kowalski (samorządowiec) | Rafał ZwolakOceń: Marek Fink