Waldemar Gil

---

Życiorys

Wykształcenie i działalność do 1989

W year 1970, Waldemar Gil rozpoczął pracę w Lokomotywowni Głównej PKP z siedzibą w Stargardzie Szczecińskim. W czasie dramatycznych wydarzeń grudnia tego samego roku uczestniczył w demonstracji, która miała miejsce w Zarządzie Portu Szczecin. W okresie 1971–1984 był zatrudniony w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego (ZNTK). W 1977 roku ukończył edukację na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej.

Podczas wydarzeń sierpniowych w 1980 roku, brał aktywny udział w organizacji protestów wspierających stoczniowców w swoim zakładzie pracy, a także przyczynił się do konstruowania postulatów żądanych przez pracowników. W tym samym roku, od września, został członkiem „Solidarności”, pełniąc funkcję przewodniczącego komisji zakładowej w ZNTK oraz wchodząc w skład prezydium Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej w Stargardzie Szczecińskim. W listopadzie 1980 roku, był jednym z sygnatariuszy porozumienia „Solidarności” z przedstawicielami ministrów komunikacji oraz pracy i polityki społecznej.

Wiosną 1981, Waldemar Gil został przewodniczącym podregionu „Solidarności” w Stargardzie Szczecińskim oraz wszedł w skład prezydium międzyzakładowego porozumienia pracowników ZNTK w kraju, dotyczącego realizacji zagadnień związanych z działalnością związkową. Na przełomie czerwca i lipca 1981 roku, uczestniczył jako delegat w I Walnym Zebraniu Delegatów Regionu NSZZ „Solidarność” Pomorza Zachodniego. We wrześniu tego samego roku podpisał deklarację ideową Klubów Służby Niepodległości, a jesienią wziął udział w I Krajowym Zjeździe Delegatów „Solidarności” w Gdańsku.

Po ogłoszeniu stanu wojennego, Waldemar Gil został członkiem Regionalnego Komitetu Strajkowego „Solidarności” w Szczecinie. Współtworzył, redagował i zajmował się grafiką w podziemnym piśmie „CDN”. Od 1984 do 1985 roku pracował jako elektromechanik w prywatnym zakładzie rzemieślniczym w Stargardzie Szczecińskim, a do 1988 był także właścicielem zakładu ślusarskiego. Po tym czasie kontynuował własną działalność gospodarczą. W 1989 roku objął stanowisko przewodniczącego miejskiego Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego związanego z KO i był odpowiedzialny za kampanię wyborczą Artura Balazsa do Sejmu.

Działalność od 1989

W 1990 roku, Waldemar Gil został wybrany radnym Stargardu Szczecińskiego, a w tym samym roku uzyskał mandat prezydenta miasta, który pełnił do 1994 roku. W wyborach w 1994 roku ponownie zdobył mandat radnego. Później zajmował różne dyrektorskie stanowiska w spółkach prawa handlowego. Od 1996 do 2004 roku działał jako prezes zarządu Przedsiębiorstwa Usług Ciepłowniczych w Stargardzie Szczecińskim, a następnie pełnił funkcję konsultanta w tym przedsiębiorstwie.

W 1998 roku, w kolejnych wyborach samorządowych, Waldemar Gil uzyskał ponowny mandat radnego miasta, kandydował z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność i zdobył 560 głosów. W 2002 roku, przystąpił do Platformy Obywatelskiej. W tych samych wyborach samorządowych, udało mu się uzyskać mandat radnego powiatu stargardzkiego, wystartował z listy KWW Platforma Samorządowa, uzyskując 372 głosy (co stanowiło 7,08%). W 2006 roku, z ramienia PO, po raz kolejny został radnym powiatu, zdobywając 611 głosów (10,55%). 7 grudnia 2006 roku, został wybrany na starostę powiatu, otrzymując poparcie 19 radnych, 3 osoby wstrzymały się od głosu, a jedna osoba była przeciwną.

W wyborach w 2010 roku, Waldemar Gil utrzymał swój mandat radnego, uzyskując 732 głosy (12,49%) jako kandydat PO. Ponownie wybrany na starostę w grudniu tego samego roku, w wyborach samorządowych w 2014 roku, zarejestrował własny komitet, działający pod nazwą Bezpartyjni KWW Waldemara Gila – Liga Powiatu Stargardzkiego. Z ramienia tego komitetu uzyskał reelekcję do rady powiatu, zdobywając 391 głosów (7,82%). 1 grudnia 2014 roku jego funkcję starosty przejął Ireneusz Rogowski. W kwietniu 2017 roku, Waldemar Gil został wicestarostą w zarządzie Iwony Wiśniewskiej i pełnił tę funkcję aż do końca V kadencji samorządu powiatowego w 2018 roku.

Odznaczenia

Waldemar Gil jest laureatem licznych odznaczeń, które odzwierciedlają jego wkład w obronność i wolność kraju. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

• Krzyż Wolności i Solidarności (2015),
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1992).

---

Oceń: Waldemar Gil

---