Feliks Kapłan, znany również pod pseudonimami „Biskup” oraz „Felek”, urodził się 30 sierpnia 1893 roku w Zamościu, a zmarł 16 listopada 1963 roku w Warszawie. Był on aktywnym dyscypliną polityczną działaczem komunistycznym i związkowym, który odegrał istotną rolę w ruchach społecznych swoich czasów.
Jego życie i działalność były silnie związane z ideologią komunistyczną, co sprawiło, że stał się ważnym uczestnikiem wielu inicjatyw mających na celu reformy społeczne oraz promowanie praw pracowniczych.
Życiorys
Feliks Kapłan był synem Szymona, a swoją karierę zawodową rozpoczął w 1902 roku, podejmując pracę jako pomocnik murarski. Jego pierwsze kroki w tym zawodzie miały miejsce w Ostrowcu, a później w Dęblinie. W 1915 roku, w wyniku działań wojennych, ewakuował się z rodziną do Aleksandrowska, gdzie znalazł zatrudnienie w fabryce drutu. W 1916 roku związał się z SDKPiL, a jego zaangażowanie przerodziło się w współpracę z lokalnym komitetem SDPRR(b).
Po zachwianiu sytuacji na Ukrainie, po zajęciach niemieckich w 1918 roku, Kapłan opuścił Aleksandrowsk, a już w grudniu 1918 roku przeniósł się do Warszawy. Tam podjął pracę jako murarz i w styczniu 1919 roku przystąpił do KPRP. Jako aktywny działacz Związku Zawodowego Robotników Budowlanych, pełnił rolę członka Prezydium Zarządu Głównego (ZG). W tym czasie został także wybierany delegatem robotniczym i współorganizował strajki robotników budowlanych.
W kwietniu 1924 roku Kapłan został aresztowany, jednak po zwolnieniu kontynuował swoją działalność polityczną. Od 1926 roku był członkiem Wydziału Zawodowego Komitetu Warszawskiego KPP, gdzie z sukcesem obsługiwał lewicowe frakcje związków zawodowych, w tym włókniarzy, kelnerów, handlowców oraz malarzy. W latach 1928-1932 zajmował się funkcjonowaniem KPP w parowozowni oraz w lokalnych cegielniach.
Był także aktywnym członkiem Komitetu Dzielnicowego KPP w dzielnicach Mokotów, Ochota i Powiśle. W latach 1927-1933 zasiadał w zarządzie oddziału Centralnego Związku Robotników Przemysłu Budowlanego, Drzewnego, Ceramicznego i Pokrewnych Zawodów w Polsce. W listopadzie 1939 roku przemieścił się do ZSRR, gdzie podjął pracę jako górnik w Czelabińsku, a następnie jako robotnik budowlany w miejskim szpitalu w Kowlu.
W 1943 roku kapłan przeniósł się do Krasnegostawu, a później do Ostrowca. Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku, zaangażował się w działalność PPR oraz organizowanie związków zawodowych, w tym pełnił rolę sekretarza RZZ w Ostrowcu Świętokrzyskim. Od grudnia 1945 roku przebywał w Warszawie, gdzie w 1946 roku został skierowany przez KCZZ do Gdańska jako przewodniczący OKZZ.
W latach 1947-1952 Kapłan sprawował funkcję przewodniczącego zarządu oddziału Związku Zawodowego Robotników i Pracowników Przemysłu Budowlanego, Drzewnego, Ceramicznego oraz Pokrewnych Zawodów w Białymstoku. Od 1955 roku przeszedł na rentę, a jego działalność została doceniona poprzez nadanie mu Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski. Po swojej śmierci został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze C2-9-10.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 31.12.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Sławomir Mazurek (polityk) | Andrzej Wnuk (samorządowiec) | Andrzej Olborski | Henryk Lewandowski | Stanisław Cybula | Jochanan Morgenstern | Rafał Zwolak | Tadeusz Kowalski (samorządowiec) | Waldemar Gil | Bogusław Rękas | Leopold Skulski | Wanda Kustrzeba | Józef Zbigniew Harasim | Michał Wazowski | Józef Epstein (komunista) | Róża Luksemburg | Julian Surzycki | Ignacy Kowalski | Andrzej Chmiel | Anna NiewiadomskaOceń: Feliks Kapłan