UWAGA! Dołącz do nowej grupy Zamość - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Stanisław Kasprzysiak


Stanisław Kasprzysiak, urodzony 12 października 1931 roku w Zamościu, był postacią o bogatym dorobku artystycznym i naukowym. Zmarł 9 grudnia 2019 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad w różnych dziedzinach, od literatury po archeologię.

Jako polski tłumacz, eseista i prozaik, Kasprzysiak przyczynił się do rozwoju myśli literackiej w Polsce. Co więcej, jego wykształcenie jako architekt wzbogaciło jego twórczość o unikalną perspektywę, łącząc różnorodne dziedziny wiedzy.

Życiorys

Stanisław Kasprzysiak, urodzony 12 października 1931 roku w Zamościu, w 1949 roku podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Ukończył je w 1955 roku, a po zakończeniu edukacji przez pewien czas podejmował różnorodne krótkoterminowe zatrudnienia. Pracował m.in. nad inwentaryzacją i rekonstrukcją zabytków architektury drewnianej w Małopolsce, a także jako scenograf i scenarzysta w zespole filmowym pod kierownictwem profesora Antoniego Bohdziewicza.

W latach 1970-2010 prowadził badania archeologiczne na terenie Włoch, które zaowocowały licznymi publikacjami w języku włoskim, ukazującymi się w tamtejszych periodykach. Jego pasja do tłumaczenia literatury włoskiej rozpoczęła się w 1975 roku i trwała aż do 2010 roku. Do jego tłumaczeń należą takie dzieła jak: Dialogi z Leukoteą Cesare Pavesego (1975), Triumf śmierci Gabriele d’Annunzio (1976), Dziełka moralne (1979), Pieśni Giacomo Leopardiego (2020), Dzień sądu Salvatore Satty (1982), Narodziny filozofii Giorgio Colliego (1991), Granice duszy (1994), Co pozostaje Nicoli Chiaromonte (2001), Drzewa bez Bogów Guido Ceronettiego (1994), Zaślubiny Kadmosa z Harmonią Roberta Calasso (1995), Wyjście z labiryntu Alberta Savinio (2001), Szekspira (2001), O Stendhalu (2002) oraz Gepard Giuseppe Tomasiego di Lampedusy (2009).

Kasprzysiak był także autorem licznych szkiców eseistycznych oraz wierszy z cyklu Z zimowego letargu, które opublikował w latach 1987–2003. Jego literacki dorobek zawiera również powieść Raz na kilka lat.

Za swoje osiągnięcia został nagrodzony m.in. nagrodą Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich w 1996 roku, nagrodą ZAiKS-u za twórczość przekładową w 2000 roku oraz prestiżową nagrodą włoskiego rządu Premio nazionale per la traduzione w 2002 roku. W 2004 roku otrzymał również odznaczenie orderu Stella della Solidarieta Italiana za zasługi dla włoskiej kultury.

Stanisław Kasprzysiak zmarł 9 grudnia 2019 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Prądnik Czerwony w Krakowie, w kwaterze CCXXVI-5-17.

Przypisy

  1. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 16.07.2021 r.]
  2. Stanisław Kasprzysiak, Kraków, Warszawa, 31.12.2019 r. - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 02.01.2020 r.]
  3. LA CONSEGNA DEI PREMI NAZIONALI PER LA TRADUZIONE. MiBAC. [dostęp 19.07.2018 r.]
  4. MichałM. Nogaś MichałM., Łowcy rozbierających się pań. Rozmowa z Januszem Majewskim [online], wyborcza.pl, 20.02.2017 r. [dostęp 23.02.2017 r.]
  5. a b Architekt poza architekturą / Architect beyond architecture [online], www.architektpozaarchitektura.sarp.krakow.pl [dostęp 23.02.2017 r.]
  6. Stanisław Kasprzysiak [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 23.02.2017 r.]
  7. a b c d Stanisław Kasprzysiak - marginesy.com.pl [online], marginesy.com.pl [dostęp 23.02.2017 r.]

Oceń: Stanisław Kasprzysiak

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:13