Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Narodzenia Najświętszej Maryi Panny to ważny ośrodek kultu w Zamościu, który funkcjonuje w ramach Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.
Ta wspólnota religijna znajduje się w dekanacie zamojskim, będąc jednym z kluczowych elementów diecezji warszawskiej.
Historia
Historia parafii polskokatolickiej w Zamościu sięga 18 kwietnia 1926 roku, kiedy to ksiądz Marian Piechociński, pełniący rolę misjonarza, wygłosił odczyt na temat Kościoła Polskokatolickiego. Wydarzenie to spotkało się z dużym zainteresowaniem mieszkańców, prowadząc do utworzenia Komitetu Organizacyjnego, który zainicjował zakładanie parafii. Impuls społeczny był tak silny, że działacze wrogich obozów stracili chęć do prowokacji.
Oficjalne ustanowienie parafii miało miejsce 13 maja 1926 roku. W dniu Wniebowstąpienia Pańskiego licznie zgromadzeni wierni z Zamościa i okolicy uczestniczyli w pierwszej mszy odprawionej w języku polskim, mimo sprzeciwu ze strony policji i duchowieństwa rzymskokatolickiego. Już 28 grudnia 1926 roku zakupiono teren na budowę kościoła, a w czerwcu 1927 podczas uroczystości Bożego Ciała miała miejsce inauguracja świątyni, choć nie została jeszcze w pełni ukończona. Uroczystość ta miała szczególny charakter, a ulica, przy której powstała, otrzymała nazwę Odrodzenia, związaną z ideą reform i nowego początku, które wniosła parafia polskokatolicka.
23 listopada 1926 roku z wizytą przybył ksiądz biskup Franciszek Hodur, który został gorąco powitany przez proboszcza Władysława Marcina Farona oraz zebranych wiernych. Również dnia 11 września 1926 roku, podczas sesji Rady Miasta, złożono wniosek o przyznanie placu, który miał służyć jako miejsce na cmentarz dla Kościoła polskokatolickiego.
Pod koniec lat 30. XX wieku parafia stanęła w obliczu kryzysu, który był efektem działań księdza Władysława Marcina Farona. Początkowo jako zasłużony proboszcz, a później jako biskup, Farona zwołał synod, który dał mu tytuł arcybiskupa. Ta sytuacja doprowadziła do wewnętrznych konfliktów pomiędzy zwolennikami Kościoła Narodowego a entuzjastami biskupa Farona, co skutkowało znacznym zmniejszeniem liczby wiernych. W trakcie drugiej wojny światowej niemieckie oddziały przemieniły świątynię w magazyn zbożowy, co jeszcze bardziej utrudniało jej działalność.
Na mocy decyzji Jego Ekscelencji księdza Biskupa Naczelnego Tadeusza Ryszarda Majewskiego, 10 maja 1976 roku probostwo w Zamościu objął ksiądz Zbigniew Krekora, który sprawuje tę funkcję do chwili obecnej. W 1993 roku nastąpił remont elewacji budynku, natomiast wnętrze świątyni zdobi piękna polichromia ilustrująca różnorodne sceny biblijne oraz historię Kościoła.
Proboszczowie parafii
- 1926-1932 – ks. bp Władysław Marcin Faron,
- 1932-1945 – vacat,
- 1945-1957 – ks. Walerian Kierzkowski,
- 1957-1959 – ks. Tadeusz Elerowski,
- 1959-1965 – ks. dziek. Edward Jakubas,
- 1965-1976 – ks. Marian Strzałka,
- 1976-2020 – ks. Zbigniew Krekora,
- od 2020 – ks. Kamil Wołyński.
Pozostałe obiekty w kategorii "Kościoły":
Parafia św. Jana Chrzciciela w Lipsku | Kościół św. Michała Archanioła w Zamościu | Kościół św. Mikołaja w Zamościu | Parafia Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu | Kościół Świętego Krzyża w Zamościu | Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Zamościu | Parafia Świętego Krzyża w Zamościu | Kościół św. Katarzyny w Zamościu | Parafia Miłosierdzia Bożego w Zamościu | Parafia Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Zamościu | Kościół Świętej Bożej Opatrzności w Zamościu | Kościół Świętego Brata Alberta w Zamościu | Kościół Miłosierdzia Bożego w Zamościu | Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Zamościu | Katedra Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu | Parafia św. Michała Archanioła w ZamościuOceń: Parafia Serca Jezusowego w Zamościu