Józef Luxenburg

Był on bratem Róży Luksemburg, znanej postaci w historii. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie, rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie zdobył solidne podstawy wiedzy lekarskiej.

Po ukończeniu studiów, od 1890 do 1895 roku, pracował w klinice prof. Viléma Lambla, gdzie zgłębiał tajniki medycyny. Jego praca koncentrowała się na badaniach doświadczalnych, które prowadził razem z uznanymi specjalistami, takimi jak Brodowski i Hoyer.

Przez wiele lat Luxenburg był związany z Szpitalem Wolskim, a potem przeszedł do Szpitala Zakaźnego Miejskiego św. Stanisława, gdzie pełnił kluczowe funkcje. W latach 1918–1921 pracował w Ministerstwie Zdrowia jako referent odpowiedzialny za dział chorób zawodowych.

Od 1902 roku pełnił rolę ordynatora oddziału chorób zakaźnych i wewnętrznych w Szpitalu na Czystem, gdzie miał wpływ na rozwój medycyny zakaźnej w Polsce. Był także autorem kilkunastu prac naukowych, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy w tej dziedzinie.

Wspólnie z Bronisławem Handelsmanem zrealizował tłumaczenie podręcznika chorób wewnętrznych Meringa, co było znaczącym wkładem w polską literaturę medyczną.

Józef Luxenburg spoczywa na cmentarzu żydowskim na ul. Okopowej w Warszawie, gdzie jego pamięć jest zachowywana do dziś.