Wólka Infułacka, znana również jako Folwark Poduchowny oraz Wólka Miejska, to historyczna miejscowość, która od 1973 roku jest częścią Zamościa. Położona w jego północno-wschodniej części, wieś ta znajdowała się pomiędzy Majdanem a Szopinkiem, rozciągając się od torów kolejowych w rejonie obecnej ciepłowni ku północy, aż do Czarnego Potoku, oraz obejmowała folwark przy dzisiejszej ulicy Hrubieszowskiej.
Wólka Infułacka ma swoje korzenie w XVII wieku, kiedy to istniał tu folwark kolegiacki. Wieś graniczyła bezpośrednio z Zamościem. W roku 1918 część tej miejscowości została włączona do Majdanu, co oznaczało także włączenie do Zamościa. W XIX wieku funkcjonowały tu koszary oraz kwatermistrzostwo, które w 1877 roku przekształcono w fabrykę zapałek.
Rok 1877 to czas, kiedy w Wólce Infułackiej rozpoczęła swoją działalność także cegielnia, młyn oraz browar. W końcu XIX wieku wieś liczyła około 200 mieszkańców, a jej właścicielem był Rosjanin Siergiejew. Niestety, w 1900 roku doszło do tragicznego pożaru, który zniszczył 15 gospodarstw. Pożar jednak nie zahamował rozwoju tej społeczności, ponieważ w 1919 roku Wólkę, liczącą wówczas 127 morgów, nabyli Dziubowie i Jabłońscy od Lubowii Zacharowej.
W latach 20. XX wieku miejscowość znana była jako Wólka Miejska, a w 1938 roku zmieniła ponownie swoich właścicieli. Ostatecznie, 9 grudnia 1973 roku, pozostały teren Wólki Infułackiej został wyłączony z gminy Sitno i włączony do granic Zamościa, co zakończyło jej status odrębnej miejscowości.
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Janowice Małe | Karolówka (Zamość) | Majdan (Zamość) | Planty (Zamość) | Rotunda (Zamość) | Podgroble | Błonie (Zamość) | Janowice Duże (Zamość) | Kalinowice Rządowe | Reforma (Zamość) | Stare Miasto (Zamość)Oceń: Wólka Infułacka